Na de opening door de dagvoorzitter met een hartelijk welkom, stelde de nieuwe voorzitter van de VOVZ zich kort voor. Waarna het programma op tijd begon met de voordrachten van drs. Khalid Allali over oog laseren, dr. Long Ly over het gebruik van premium lenzen en dhr. Mark Bunt over biometrie.
Na een korte pauze vervolgde het programma met een carrousel van 5 workshops. Iedereen deed dus elke workshop. Om die reden was er bewust gekozen voor een gelimiteerd aantal symposiumdeelnemers, zodat er in groepen van max 20-25 personen gewerkt kon worden.
Dat varieerde van biometrie tot ooglidhygiëne en oog druppelen. En van lenzen vouwen tot hechten onder een microscoop. Daarbij bleek dat een aanzienlijk deel van de deelnemers zelf moeite had om het goed te zien of het best moeilijk vond om te doen.
Logisch, gezien de diversiteit van de deelnemers. De VOVZ verzorgt immers scholing voor een breed publiek en verschillende beroepsgroepen in de oogheelkundige zorg zoals TOA’s, verpleegkundigen, OK–assistenten, doktersassistenten en optometristen. Het is voor de organisatie ieder jaar een uitdaging om een programma samen te stellen wat passend en interessant is voor iedereen.
We denken dat júist door de diverse workshops dit jaar er meer verbinding, verbreding, inzicht en respect naar elkaar (en de andere beroepen) is ontstaan.
De afwisseling tussen plenaire voordrachten en workshops – “even iets doen, i.p.v. een hele dag alleen maar luisteren”- werkte goed en was de late lunch waard. Tussendoor was er voldoende gelegenheid om even drinken en wat lekkers te pakken.
Bovendien hielden dr. Lundqvist en Joost van Loon de zaal geboeid in hun greep na de lunch.
Dr. Lundqvist kon zelfs zonder microfoon de zaal aan zich binden met zijn lezing ‘cataract, van aandoening tot herstel’. De ahh’s en oohhh’s waren niet van de lucht bij de getoonde filmpjes.
Joost van Loon vertelde tot slot zijn persoonlijke en inspirerende verhaal. Er kan zoveel, er is zoveel meer mogelijk dan je in eerste instantie denkt. Maar mét een boodschap aan ons allemaal: vertel je patiënten/cliënten over deze mogelijkheden, want nog veel te vaak hoor je: “had ik dát maar eerder geweten”.
Dat dit verhaal goed is overgekomen blijkt wel uit de hoge waardering die gegeven werd aan deze spreker.
Als organisatie vinden we het dan ook een groot compliment dat we juist déze zin op Social Media tegenkwamen in de week na het symposium: “Het unieke aan het symposium was de focus op de menselijke kant van de oogheelkunde, met een inspirerend verhaal van een patiënt, dat ons herinnert aan het belang van empathie en persoonlijke betrokkenheid”.
We zijn blij met de reacties en aangedragen ideeën van de deelnemers en industrie, die we via het evaluatieformulier binnen kregen. Ook als die reacties soms tegenstrijdig zijn. Zo horen we zowel: “het niveau mag wel wat hoger” én “het niveau was te hoog voor de doelgroep”.
Een ander gedeelte van de reacties was: “wat fijn dat de dag een thema had”, maar ook “ik zou een gevarieerder programma beter vinden”. Zolang deze reacties in evenwicht zijn, denken we dat we op het juiste spoor zitten voor de verschillende deelnemende beroepsgroepen.
Oogheelkunde is en blijft een boeiend vak. Het heeft vele disciplines, specialisaties en beroepen. Het is leuk en leerzaam om eens over de grenzen van je eigen werkzaamheden te kijken. Na de zomervakantie beginnen we al weer aan de eerste voorbereidingen voor volgend jaar en hopen jullie daar weer te verwelkomen.